meşale

Türkçe

Köken

Arapça

Ad

meşale (belirtme hâli meşaleyi, çoğulu meşaleler)

1. ucunda, alev çıkararak yanıcı bir madde bulunan, aydınlatmaya yarayan değnek
2. (mecaz) bir düşüncenin öncüsü

Çeviriler

çeviriler

Fince: soihtu (fi)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "meşale" maddesi