mihnet

Türkçe

Söyleniş

Heceleme: mih‧net

Köken

Arapça مِحْنَة‎ (miḥne)

Ad

mihnet (belirtme hâli mihneti, çoğulu mihnetler)

1. bela, musibet, sıkıntı, üzüntü

Çeviriler

çeviriler

• Fince: tuska (fi)

Atasözleri

• Hile ile iş gören mihnet ile can verir

Türetilmiş kavramlar

• mihnetçe, mihnetçi, mihnetçik, mihnetken, mihnetle, mihnetli, mihnetse, mihnetsiz