mukabele

Türkçe

Ad

mukabele (belirtme hâli mukabeleyi, çoğulu mukabeleler)

Söyleniş

muka:bele

1. Karşılık verme, karşılama, karşılık, direnme
2. Karşı gelme, başkaldırma.
3. Toplu yerlerde yüksek sesle hatim okunurken Kur'an okumasını bilenlerin gözleriyle Kur'an'ı takip etmesi, bilmeyenlerin dinlemesi.
4. (') Karşılaştırma, karşılıklı yapılan okuma.
5. (dil bilimi) karşıtlam

Deyimler

mukabelede bulunmak, mukabele etmek, mukabele okumak

Köken

Arapça

Eş anlamlılar

1. direnme