mukavemet

Ayrıca bakınız: direnme, direniş

Türkçe

Söyleniş

• Heceleme: mu‧ka:‧ve‧met

Köken

Arapça

Ad

mukavemet (belirtme hâli mukavemeti, çoğulu mukavemetler)

1. dayanma, karşı durma, karşı koyma, dayanırlık

   Bünyesi de, ruhu da hayatın güçlükleriyle ve yoksullukları ile çarpışarak mukavemet ve kudret kazanmıştı. - İ. A. Gövsa

2. (fizik) direnç

Sözcük birliktelikleri

mukavemet etmek, mukavemet göstermek, mukavemeti kırılmak, mukavemet koşusu

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "mukavemet" maddesi

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: müqavimət (az)
• Fince: vastustuskyky (fi), resistanssi (fi)
• Fransızca: résistance (fr)
• Kürtçe: berhingarî (ku), berhelistî (ku), tirûş (ku)