peygamberlerin

Türkçe

Köken

peygamberler + -in

Söyleniş

• IPA^(anahtar): [pɛj.ɡɑm.bɛɾ.ɫɛ.ˈɾɪn]
• Heceleme: pey‧gam‧ber‧le‧rin

Ad

peygamberlerin

1. peygamber (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. tamlayan çoğul
   2. ikinci tekil şahıs iyelik çoğul