peyker

Ayrıca bakınız: Peyker

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi پیكر‎ (peyker), Farsça پیکر‎ (peyker, “yüz, surat”), Orta Farsça 𐭯𐭲𐭪𐭫‎ (ptkl).

Ad

peyker (belirtme hâli peykeri, çoğulu peykerler)

1. (anatomi) yüz, çehre, surat

Çekimleme

peyker adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		peyker	peykerler
belirtme		peykeri	peykerleri
yönelme		peykere	peykerlere
bulunma		peykerde	peykerlerde
ayrılma		peykerden	peykerlerden
tamlayan		peykerin	peykerlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	peykerim	peykerlerim
	belirtme	peykerimi	peykerlerimi
	yönelme	peykerime	peykerlerime
	bulunma	peykerimde	peykerlerimde
	ayrılma	peykerimden	peykerlerimden
	tamlayan	peykerimin	peykerlerimin
2. tekil	yalın	peykerin	peykerlerin
	belirtme	peykerini	peykerlerini
	yönelme	peykerine	peykerlerine
	bulunma	peykerinde	peykerlerinde
	ayrılma	peykerinden	peykerlerinden
	tamlayan	peykerinin	peykerlerinin
3. tekil	yalın	peykeri	peykerleri
	belirtme	peykeriyi	peykerlerini
	yönelme	peykeriye	peykerlerine
	bulunma	peykeride	peykerlerinde
	ayrılma	peykeriden	peykerlerinden
	tamlayan	peykerinin	peykerlerinin
1. çoğul	yalın	peykerimiz	peykerlerimiz
	belirtme	peykerimizi	peykerlerimizi
	yönelme	peykerimize	peykerlerimize
	bulunma	peykerimizde	peykerlerimizde
	ayrılma	peykerimizden	peykerlerimizden
	tamlayan	peykerimizin	peykerlerimizin
2. çoğul	yalın	peykeriniz	peykerleriniz
	belirtme	peykerinizi	peykerlerinizi
	yönelme	peykerinize	peykerlerinize
	bulunma	peykerinizde	peykerlerinizde
	ayrılma	peykerinizden	peykerlerinizden
	tamlayan	peykerinizin	peykerlerinizin
3. çoğul	yalın	peykeri peykerleri
	belirtme	peykeriyi peykerlerini
	yönelme	peykeriye peykerlerine
	bulunma	peykeride peykerlerinde
	ayrılma	peykeriden peykerlerinden
	tamlayan	peykerinin peykerlerinin

Kaynakça

• Kubbealtı Lugatı: "PEYKER"