statükocu

Türkçe

Köken

statüko + -cu

Söyleniş

• Heceleme: sta‧tü‧ko‧cu

Eş anlamlılar

• sürer durumcu

Ad

statükocu (belirtme hâli statükocunu, çoğulu statükocular)

1. Süregelen durumu korumaya meyilli olan kişi.

Ön ad

statükocu (karşılaştırma daha statükocu, üstünlük en statükocu)

• Süregelen durumu korumaya meyilli olan.
• Değişime direnen.