tarikatçı

Türkçe

Köken

tarikat + -çı

Söyleniş

• Heceleme: ta‧ri‧kat‧çı

Üst kavramlar

• dindar

Alt kavramlar

• sufi; tapınakçı

Ad

tarikatçı (belirtme hâli tarikatçıyı, çoğulu tarikatçılar)

1. (mistisizm) Tarikatları yaşatmak isteyen, o yolda çalışan, oraya bağlı ya da yandaş olan kimse.

Ön ad

tarikatçı (karşılaştırma daha tarikatçı, üstünlük en tarikatçı)

1. (mistisizm) Tarikatları yaşatmak isteyen, o yolda çalışan, oraya bağlı ya da yandaş olan.