ulam

Türkçe

Ad

ulam (belirtme hâli ulamı, çoğulu ulamlar)

[1] (ender) kategori

Söyleniş

• IPA^(anahtar): uˈlam, ulamˈlaɾ

Söyleniş

• Heceleme: u‧lam

Eş anlamlılar

[1, 2] makule, sınıf

[2] bağıntı, nicelik, nitelik

Örnekler

[1] "İnsan üstüne düşünenlerin hepsi, her iki ulamda da yetkinliğe az rastlandığı görüşünde birleşirler."- A. Erhat.

Sözcük birliktelikleri

ulam ulam

Köken

Türkçe