Türkçe

düzenle

vuruşmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi vuruşur) vuruşmak -ur

  1. birbirine vurmak, dövüşmek
  2. savaşmak, çarpışmak
    • Pınar KÜR, 2004 Küçük Oyuncu, sayfa 156 , Everest Yayınları
      "Kızıldere diye bir yerde sarmışlar... Önce vuruşmuşlar biraz."
  1. Eski Türkçe uruş (başına "v" harfi sonradan eklenmiştir)

Kaynakça

düzenle

Çeviriler

düzenle