vuruşmak

Türkçe

Eylem

vuruşmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi vuruşur) vuruşmak -ur

1. birbirine vurmak, dövüşmek
2. savaşmak, çarpışmak
   • Pınar KÜR, 2004 Küçük Oyuncu, sayfa 156 , Everest Yayınları

     "Kızıldere diye bir yerde sarmışlar... Önce vuruşmuşlar biraz."

Köken

1. Eski Türkçe uruş (başına "v" harfi sonradan eklenmiştir)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "vuruşmak" maddesi

Çeviriler

çeviriler