yorgun

Türkçe

Eş anlamlılar

[1] bitap

Köken

Eski Türkçe jor yor + -gun

Ad

yorgun (belirtme hâli yorgunu, çoğulu yorgunlar)

[1] Çalışma veya değişik sebeplerle beden veya zihin etkinliği yavaşlayan, yorulmuş olan şahıs

Söyleniş

• IPA^(anahtar): joɾˈgun, joɾgunˈlaɾ
• Heceleme: yor‧gun

Türetilmiş kavramlar

[1] yorgunca, yorgunken, yorgunla, yorgunlu, yorgunluk, yorgunsa, yorgunsuz

Ön ad

yorgun (karşılaştırma daha yorgun, üstünlük en yorgun)

Yalın	Karşılaştırma	Üstünlük
yorgun	daha yorgun	en yorgun

[1] Çalışma veya değişik sebeplerle beden veya zihin etkinliği yavaşlayan, yorulmuş olan

Söyleniş

• IPA^(anahtar): joɾˈgun
• Heceleme: yor‧gun

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: ermüdet (de), müde (de)
• Azerice: yorğun (az)
• Eski Türkçe: aruk‎ (otk) (aruk)
• İngilizce: tired (en), weary (en)
• İsveççe: däven (sv), trött (sv)
• Norveççe:

  Bokmål: trett (no) trøtt (no)

• Tatarca: arığan (tt)
• Türkmence: ýadaw (tk)

Örnekler

[1] "Gurbetten gelmişim yorgunum hancı / Şuraya bir yatak ser yavaş yavaş" - B. S. Erdoğan

Atasözleri

[1] Yorgun eşeğin çüş canına minnet

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "yorgun" maddesi

Gagavuzca

Ön ad

yorgun

[1] yorgun

Köken

Eski Türkçe jor

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki