zâhir

Ayrıca bakınız: zahir, Zahir

Osmanlı Türkçesi

[1] (Zuhur. dan) Görünen, âşikâr olan. Açık, belli, meydanda olan.

[2] Görünüşe göre.

[3] Şüphesiz.

[4] Suret. Dış yüz. Görünüş.

[5] Anlaşılan.

[6] Meğer. Galiba. Zannederim. Elbette.

[7] Parlak, parlayan. Hüsün ve safvet üzere olan.

[8] Engin denizler.

[9] Taşkın, coşkun.

[10] Semiz, tavlı ve bol olan.

[11] Yüksek şeref.

[12] Neşv ü nemâ bulup, gelişip, etrafa sarılıp sarmaşmış bitki.

[13] (Zahr. dan) Kuvvetli deve.

[14] Yardımcı, arka çıkan.

[15] Geriden gelen kuvvet