Zahir

Ayrıca bakınız: zahir

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi ظاهر‎, o da Arapça ظَاهِر‎ (ẓāhir) kelimesinden gelmektedir.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /zaːˈhiɾ/
• Heceleme: Za‧hir

Özel ad

Zahir (belirtme hâli Zahir'i)

1. Bir erkek ismi. açık, belli, coşmuş, dış görünüş, dış yüz, parlak, taşkın

Dişili

• Zahire

Türetilmiş kavramlar

• Zahir'ce, Zahirci, Zahircik, Zahir'ken, Zahir'le, Zahirli, Zahir'se, Zahirsiz