zil

Türkçe

Köken

Farsça

Yazılışlar

زیل‎

Ad

zil (belirtme hâli zili, çoğulu ziller)

1. işaret vermek, uyarmak, çağırmak için kullanılan ve bir çan ile bu çana vuran bir tokmaktan oluşan, elle veya başka düzenlerle işletilebilen araç
2. (müzik) birbirine çarparak ses çıkartmak için parmaklara veya tefin kasnağındaki deliklere takılan yuvarlak, metal nesne

Deyimler

etekleri zil çalmak, karnı zil çalmak, zil gibi, zil zurna sarhoş

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Glocke (de) d
• Felemenkçe: bel (nl)
• Fince: soittokello (fi)
• İngilizce: bell (en)
• Rusça: звонок (ru) (zvonok)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "zil" maddesi

Kürtçe

Ad

zil

1. (hasır otugiller) hasır otu, kiliz, kofa, saz, su kamışı