özlüğün

Türkçe

Köken

özlük + -ğün

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /øz.ɫy.ˈ‿yn/
• Heceleme: öz‧lü‧ğün

Ad

özlüğün

1. özlük (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. tamlayan tekil
   2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil