Türkçe

düzenle

ürkmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi ürker)

  1. bir şeyden korkup sıçramak, tevahhuş etmek
    Gölgesinden ürkmüş bir Arap atı gibi şahlandı. - Ömer Seyfettin
  2. şaşkınlık ve korku duymak
    Anası sabaha kadar saçlarını tarıyor, düşünüyor, ürküyordu. - Yaşar Kemal
  3. ağaç meyve vermemek
    Şeftaliler bu yıl ürkmüş.
  4. (mecaz) çekinmek
    Yaramaz çocuk tutumundan her zaman ürkerdi. - Haldun Taner

Çeviriler

düzenle

Kaynakça

düzenle


Türkmence

düzenle

ürkmek

  1. ürkmek (hayvan)

Kaynakça

düzenle
  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.

Eski Türkçe

düzenle
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.