şart

Ayrıca bakınız: sart

Türkçe

Söyleniş

Heceleme: şart

Köken

Arapça شَرْط‎ (şarṭ)

Ad

şart (belirtme hâli şartı, çoğulu şartlar) -tı

1. (hukuk) olması başka durumların gerçekleşmesini gerektiren şey, koşul

   İster istemez bu şartlara boyun eğecekti. - F. R. Atay

Alt kavramlar

• İslâm'ın şartı, imanın şartı, ön şart

Kelime birliktelikleri

• şart cümlesi, şart etmek, şart olsun

Çeviriler

• Almanca: Bedingung (de) d
• Arapça: شَرْط‎ (ar) e (şarṭ)
• Azerice: şərt (az)
• Gagavuzca: şart (gag)
• Farsça: شَرْط‎ (fa)
• Fince: ehto (fi)

• Fransızca: charte (fr) d
• Gagavuzca: şart (tr)
• İngilizce: condition (en), prerequisite (en)
• Osmanlı Türkçesi: شرط‎ (ota)
• Tatarca: şart (tt)
• Türkmence: şert (tk)

Köken 2

Fransızca charte

Ad

şart (belirtme hâli şartı, çoğulu şartlar)

şart -tı

1. temel kural belgesi

   Paris Şartı.

Çeviriler

• Fince: peruskirja (fi)
• Fransızca: charte (fr) d
• İngilizce: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.

• İspanyolca: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.
• Kürtçe: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "şart"

Gagavuzca

Köken

Arapça شَرْط‎ (şarṭ)

Ad

şart

1. şart

Tatarca

Köken

Arapça شَرْط‎ (şarṭ)

Ad

şart

1. şart