şuh

Türkçe

Köken

Farsça شوخ‎.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈʃuh/
• Heceleme: şuh

Ön ad

şuh (karşılaştırma daha şuh, üstünlük en şuh)

1. Neşeli ve serbest (kadın)

   O kadar oynak, o kadar şuh, o kadar cana yakın kadındı. — Y. K. Karaosmanoğlu

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "şuh" maddesi