έχω

Ayrıca bakınız: ἔχω

Yunanca

Köken

Eski Yunanca ἔχω (ékhō) sözcüğünden devralındı.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈexo/
• Heceleme: έ‧χω

Ses

(dosya)

Eylem

έχω (écho) (geçmiş zaman είχα, edilgen yok)

1. sahip olmak

   Έχω δύο μήλα. — İki elmam var.

   Έχω πονοκέφαλο. — Başım ağrıyor. (bire bir çevirisi: Baş ağrım var.)

   Έχεις μολύβι; — Kurşun kalemin var mı?

2. olmak

   Έχει κρύο σήμερα. — Bugün soğuk.

3. hissetmek

   Τι έχεις; Γιατί κλαις; — Neyin var? Niye ağlıyorsun?

4. (dil bilgisi, yardımcı eylem) perfect (tamamlanmış) ve imperfect (tamamlanmamış) zamanları kurar: έχω + nonfinite (bitimsiz) hâldeki eylem

   Έχω διαβάσει. — Okudum.

   Είχα το δει. — Onu görmüştüm.

Türetilmiş kavramlar

• αντέχω (antécho)
• απέχω (apécho)
• διακατέχω (diakatécho)
• εμπεριέχω (emperiécho)
• εισέχω (eisécho)
• ενέχω (enécho)
• εξέχω (exécho)
• επέχω (epécho)
• έχοντες (échontes)
• έχων (échon)
• κατέχω (katécho)
• κατέχοντες (katéchontes)
• μετέχω (metécho)
• παρέχω (parécho)
• παραέχω (paraécho)
• περιέχω (periécho)
• προέχω (proécho)
• προκάτοχος (prokátochos)
• προσέχω (prosécho)
• συμμετέχω (symmetécho)
• υπερέχω (yperécho)
• συνέχω (synécho)

İfadeler, atasözleri:

• έχω τα μάτια μου δεκατέσσερα (écho ta mátia mou dekatéssera)