νεκρός

Eski Yunanca

νεκρός (nekrós) (dişil νεκρᾱ́, nötr νεκρόν)

νεκρός (nekrós) e (tamlayan hâli νεκροῦ)

νεκρός (nekrós) adının çekimi

ένα νεκρό περιστέρι

Eski Yunanca νεκρός (nekrós) sözcüğünden devralındı.

νεκρός (nekrós) (dişil νεκρή veya νεκρά, nötr νεκρό)

ölü
(mecaz) ölü, cansız
Ο έρωτάς μας είναι πια νεκρός — Aşkımız artık ölü.

Το πάρτυ ήταν νεκρό — Parti cansızdı.
(mecaz) (cansız nesneler için) ölü, çalışmaz durumda olan
Το τηλέφωνο είναι νεκρό. — Telefon çalışmaz durumda.
(mecaz) ölü, kullanılmayan

νεκρός (nekrós) ön adının çekimi

	tekil			çoğul
	eril	dişil	nötr	eril	dişil	nötr
yalın	νεκρός (nekrós)	νεκρή / νεκρά (nekrí / nekrá)	νεκρό (nekró)	νεκροί (nekroí)	νεκρές (nekrés)	νεκρά (nekrá)
tamlayan	νεκρού (nekroú)	νεκρής / νεκράς (nekrís / nekrás)	νεκρού (nekroú)	νεκρών (nekrón)	νεκρών (nekrón)	νεκρών (nekrón)
belirtme	νεκρό (nekró)	νεκρή / νεκράς (nekrí / nekrás)	νεκρό (nekró)	νεκρούς (nekroús)	νεκρές (nekrés)	νεκρά (nekrá)
seslenme	νεκρέ (nekré)	νεκρή / νεκρά (nekrí / nekrá)	νεκρό (nekró)	νεκροί (nekroí)	νεκρές (nekrés)	νεκρά (nekrá)
Dişil formlar olan νεκρά ve νεκράς sadece resmî dilde kullanılır.

(ölü, hayatta olmayan): πεθαμένος (pethaménos), αποθανών (apothanón), θανών (thanón), εκλιπών (eklipón), θνησιμαίος (thnisimaíos), κεκοιμημένος (kekoimiménos), μακαρίτης (makarítis), μεταστάς (metastás), συγχωρεμένος (synchoreménos), τεθνεώς (tethneós), ψόφιος (psófios)
(ölü, cansız): άψυχος (ápsychos), άτονος (átonos)

(ölü, hayatta olmayan): ζωντανός (zontanós)
(ölü, cansız): ζωντανός (zontanós), ενεργητικός (energitikós), σφριγηλός (sfrigilós)

νεκρός (nekrós) e (çoğulu νεκροί, dişili νεκρή)

νεκρός (nekrós) adının çekimi