اتباع

Ayrıca bakınız: أتباع, ابتاع, أبتاع

Arapça

Ad

اِتِّبَاع (ittibāʿ) e

1. اِتَّبَعَ‎ (ittebaʿa) fiilinden isim

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça إتِّبَعْ‎ (ʾittibaʿ).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /it.ti.ˈbaˤ/

Ad

اتباع (ittibâ)

1. ittibâ

Çekimleme

اتباع‎ (ittibâ) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	اتباع‎ ittibâ	اتباعلر‎ ittibâlar
belirtme	اتباعیی‎ ittibâyı	اتباعلری‎ ittibâları
yönelme	اتباعیه‎ ittibâya	اتباعلره‎ ittibâlara
bulunma	اتباعده‎ ittibâda	اتباعلرده‎ ittibâlarda
ayrılma	اتباعدن‎ ittibâdan	اتباعلردن‎ ittibâlardan
tamlayan	اتباعنڭ‎ ittibânın	اتباعلرڭ‎ ittibâların
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	اتباعم‎ ittibâm	اتباعلرم‎ ittibâlarım
2. tekil (senin)	اتباعڭ‎ ittibân	اتباعلرڭ‎ ittibâların
3. tekil (onun)	اتباعسی‎ ittibâsı	اتباعلری‎ ittibâları
1. çoğul (bizim)	اتباعمز‎ ittibâmız	اتباعلرمز‎ ittibâlarımız
2. çoğul (sizin)	اتباعڭز‎ ittibânız	اتباعلرڭز‎ ittibâlarınız
3. çoğul (onların)	اتباعسی‎ ittibâsı اتباعلری‎ ittibâları

Türetilmiş kavramlar

• اتباع اتما‎

Kaynakça

• ittibâ' ~ اتباع