isim
![]() |
Ayrıca bakınız: ism |
TürkçeDüzenle
KökenDüzenle
SöylenişDüzenle
AdDüzenle
isim (belirtme hâli ismi, çoğulu isimler)
- (dil bilimi) ad
- nâm
- kimseyi, bir şeyi anlatmaya, tanımlamaya, açıklamaya, bildirmeye yarayan kelime ya da kelimeler
- İsim dediğin Hz. Âdem'den bu yana kendini taşıyanı kâh usul usul yoğurur, kâh efsunlu iplerle sıkı sıkı bağlardı. İsim dediğin, yüksekte uçanın belini bükecek, alçaktan geçenin başını doğrultacak; pervasıza perva, korkusuza korku katacak kadar kudretli idi. - E. Şafak.
- (mecaz) kişi
- Biz eskidikçe yaşlarımız yirmiden yirmi bire, yirmi birden yirmi ikiye bastıkça yeni yüzler, yeni isimler katılıyor aramıza. - Y. Z. Ortaç
- herkesçe tanınmış veya işitilmiş olma durumu
- anılacak değer, önem
- bir konuyu sürekli ve tekrar tekrar anlatış
- Senin isiminden bıkıp usandım.
ÇekimlemeDüzenle
isim adının çekimi
Alt kavramlarDüzenle
DeyimlerDüzenle
Sözcük birliktelikleriDüzenle
Türetilmiş kavramlarDüzenle
ÇevirilerDüzenle
- dil bilgisinde söz türü — bakınız ad
ÇevirilerDüzenle
- dil bilgisinde söz türü — bakınız nam
ÇevirilerDüzenle
açıklamaya yarayan kelimeler
|
KaynakçaDüzenle
- Türk Dil Kurumu: "isim"
AzericeDüzenle
KökenDüzenle
AdDüzenle
isim
- (dil bilimi) isim