Ayrıca bakınız: işim

Türkçe

değiştir

Söyleniş

değiştir
IPA(anahtar): /i.ˈsim/
Heceleme: i‧sim
Osmanlı Türkçesi اسم‎, Arapça اِسْم(ism).

isim (belirtme hâli ismi, çoğulu isimler) -smi

 
Vikipedi
isim hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
  1. anılacak değer, önem
  2. bir konuyu sürekli ve tekrar tekrar anlatış
    İsminden bıktım usandım!
  3. herkesçe tanınmış veya işitilmiş olma hâli
  4. kişiyi, bir şeyi açıklamaya, anlatmaya, bildirmeye, tanımlamaya yarayan kelime ya da kelimeler
    İsim dediğin Hz. Âdem'den bu yana kendini taşıyanı kâh usul usul yoğurur, kâh efsunlu iplerle sıkı sıkı bağlardı. İsim dediğin, yüksekte uçanın belini bükecek, alçaktan geçenin başını doğrultacak; pervasıza perva, korkusuza korku katacak kadar kudretli idi. — E. Şafak
  5. nâm
  6. (dil bilimi) Canlı ve cansız varlıkları, duygu ve düşüncelere, çeşitli durumları bildiren kelime
    eş anlamlısı: ad
  7. (mecaz) kişi, şahıs
    Biz eskidikçe yaşlarımız yirmiden yirmi bire, yirmi birden yirmi ikiye bastıkça yeni yüzler, yeni isimler katılıyor aramıza. — Y. Z. Ortaç
Çekimleme
değiştir

Alt kavramlar

değiştir

Deyimler

değiştir

cins isim, isim soylu yüklem, isim yapmak, isimden türemiş fiil, ismin hâli, ism-i âzam özel isim

Türetilmiş kavramlar

değiştir

isimce, isimci, isimcik, isimken, isimle, isimlendirme, isimli, isimse, isimsiz,

Çeviriler

değiştir

Kaynakça

değiştir

Söyleniş

değiştir
Heceleme: i‧sim
Arapça اِسْم(ism).

isim

  1. (dil bilimi) isim