احد

Ayrıca bakınız: أحد, اخذ

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça أَحَد‎ (ʾaḥad).

Ad

احد (ehad)

1. bir, birinci
2. kişi, şahıs
3. (günler) pazar

Çekimleme

احد‎ (ehad) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	احد‎ ehad	احدلر‎ ehadlar
belirtme	احدی‎ ehadı	احدلری‎ ehadları
yönelme	احده‎ ehada	احدلره‎ ehadlara
bulunma	احدده‎ ehadda	احدلرده‎ ehadlarda
ayrılma	احددن‎ ehaddan	احدلردن‎ ehadlardan
tamlayan	احدڭ‎ ehadın	احدلرڭ‎ ehadların
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	احدم‎ ehadım	احدلرم‎ ehadlarım
2. tekil (senin)	احدڭ‎ ehadın	احدلرڭ‎ ehadların
3. tekil (onun)	احدی‎ ehadı	احدلری‎ ehadları
1. çoğul (bizim)	احدمز‎ ehadımız	احدلرمز‎ ehadlarımız
2. çoğul (sizin)	احدڭز‎ ehadınız	احدلرڭز‎ ehadlarınız
3. çoğul (onların)	احدی‎ ehadı احدلری‎ ehadları