Ayrıca bakınız: kisi, bilirkişi

Türkçe

düzenle

Söyleniş

düzenle
IPA(anahtar): /ci.ˈʃi/
Heceleme: ki‧şi

kişi (belirtme hâli kişini, çoğulu kişiler), sahiplik şekli kişi -si

Vikipedi
Vikipedi
kişi hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
  1. (aile) , koca
  2. (dil bilimi) çekimli fiillerde ve zamirlerde konuşan, dinleyen, sözü edilen varlık
    eş anlamlısı: şahıs
    Ben, sen, o (tekil kişi), biz, siz, onlar (çoğul kişi) Türkçedeki kişi adıllarıdır.
  3. (edebiyat) hikâye, oyun, roman v.s.'de yer alan kimse
  4. (primatlar) erkek
  5. (primatlar, sosyoloji) kadın veya erkeğe verilen genel ad
    eş anlamlıları: nefer, nüfus, zat
    Sınıfta, sürekli olarak numarası yaramazlar listesinin başına yazılan kişi bendim. A. Kutlu

Çekimleme

düzenle

Deyimler

düzenle

Türetilmiş kavramlar

düzenle

Çeviriler

düzenle

Kaynakça

düzenle

Azerice

düzenle

Söyleniş

düzenle
Heceleme: ki‧şi

kişi

  1. adam, erkek
    Atan yaşında kişiyəm, məni ələ salırsan? — Baban yaşında adamım, beni alaya mı alıyorsun?

Gagavuzca

düzenle

Söyleniş

düzenle
Heceleme: ki‧şi

Eski Türkçe kishi (kishi).

kişi

  1. kişi

Kaynakça

düzenle
  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Karaçay-Balkarca

düzenle
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.
  1. kişi
  2. (aile) evli erkek, koca
  3. (primatlar) insan

Kumanca

düzenle

Söyleniş

düzenle
  • Heceleme: ki‧şi

kişi

  1. kişi
  2. (primatlar) insan

Türkmence

düzenle

Söyleniş

düzenle
Heceleme: ki‧şi

kişi

  1. kişi

Kaynakça

düzenle
  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.