Ayrıca bakınız: kişilik, kisi

TürkçeDeğiştir

SöylenişDeğiştir

IPA(anahtar): /ki.ˈʃi/
Heceleme: ki‧şi

Değiştir

kişi (belirtme hâli kişiyi, çoğulu kişiler) -sini

  1. (primatlar, toplum bilimi) kadın veya erkeğe verilen genel ad, şahıs, zat, nefer, nüfus
    Sınıfta, sürekli olarak numarası yaramazlar listesinin başına yazılan kişi bendim. - A. Kutlu
  2. (dil bilimi) çekimli fiillerde ve zamirlerde konuşan, dinleyen, sözü edilen varlık, şahıs
    Ben (tekil kişi), sen (tekil kişi), o (tekil kişi). Biz (çoğul kişi.) siz (çoğul kişi), onlar (çoğul kişi).
  3. (edebiyat) hikâye, oyun, roman v.b.'nde yer alan kimse
  4. , koca
  5. (primatlar) erkek

DeyimlerDeğiştir

Türetilmiş kavramlarDeğiştir

ÇevirilerDeğiştir

KaynakçaDeğiştir

AtasözleriDeğiştir

AzericeDeğiştir

Değiştir

kişi

  1. adam, erkek
    Atan yaşında kişiyəm, məni ələ salırsan?
    Baban yaşında adamım, beni alaya mı alıyorsun?

GagavuzcaDeğiştir

KökenDeğiştir

Eski Türkçe kishi

Değiştir

kişi

  1. kişi

KaynakçaDeğiştir

  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Karaçay BalkarcaDeğiştir

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Değiştir

  1. kişi
  2. (primatlar) insan
  3. kimse
  4. evli erkek, koca

KumancaDeğiştir

Değiştir

kişi

  1. kişi
  2. (primatlar) insan

TürkmenceDeğiştir

Değiştir

kişi

  1. kişi

KaynakçaDeğiştir

  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.