kişi

Ayrıca bakınız: kisi

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ci.ˈʃi/
• Heceleme: ki‧şi

Ad

kişi (belirtme hâli kişini, çoğulu kişiler), sahiplik şekli kişi -si

1. (aile) eş, koca
2. (dil bilimi) çekimli fiillerde ve zamirlerde konuşan, dinleyen, sözü edilen varlık

   eş anlamlısı: şahıs

   Ben, sen, o (tekil kişi), biz, siz, onlar (çoğul kişi) Türkçedeki kişi adıllarıdır.

3. (edebiyat) hikâye, oyun, roman v.s.'de yer alan kimse
4. (primatlar) erkek
5. (primatlar, sosyoloji) kadın veya erkeğe verilen genel ad

   eş anlamlıları: nefer, nüfus, zat

   Sınıfta, sürekli olarak numarası yaramazlar listesinin başına yazılan kişi bendim. — A. Kutlu

Çekimleme

kişi adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		kişi	kişiler
belirtme		kişini	kişileri
yönelme		kişine	kişilere
bulunma		kişinde	kişilerde
ayrılma		kişinden	kişilerden
tamlayan		kişinin	kişilerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	kişim	kişilerim
	belirtme	kişimi	kişilerimi
	yönelme	kişime	kişilerime
	bulunma	kişimde	kişilerimde
	ayrılma	kişimden	kişilerimden
	tamlayan	kişimin	kişilerimin
2. tekil	yalın	kişin	kişilerin
	belirtme	kişini	kişilerini
	yönelme	kişine	kişilerine
	bulunma	kişinde	kişilerinde
	ayrılma	kişinden	kişilerinden
	tamlayan	kişinin	kişilerinin
3. tekil	yalın	kişisi	kişileri
	belirtme	kişisini	kişilerini
	yönelme	kişisine	kişilerine
	bulunma	kişisinde	kişilerinde
	ayrılma	kişisinden	kişilerinden
	tamlayan	kişisinin	kişilerinin
1. çoğul	yalın	kişimiz	kişilerimiz
	belirtme	kişimizi	kişilerimizi
	yönelme	kişimize	kişilerimize
	bulunma	kişimizde	kişilerimizde
	ayrılma	kişimizden	kişilerimizden
	tamlayan	kişimizin	kişilerimizin
2. çoğul	yalın	kişiniz	kişileriniz
	belirtme	kişinizi	kişilerinizi
	yönelme	kişinize	kişilerinize
	bulunma	kişinizde	kişilerinizde
	ayrılma	kişinizden	kişilerinizden
	tamlayan	kişinizin	kişilerinizin
3. çoğul	yalın	kişisi	kişileri
	belirtme	kişisini	kişilerini
	yönelme	kişisine	kişilerine
	bulunma	kişisinde	kişilerinde
	ayrılma	kişisinden	kişilerinden
	tamlayan	kişisinin	kişilerinin

Alt kavramlar

• kaynak kişi
• (dil bilgisi): birinci kişi, ikinci kişi, üçüncü kişi
• (diplomasi): istenmeyen kişi
• (hukuk, ticaret): bilirkişi, gerçek kişi, tüzel kişi
• (İslâm): er kişi, hatun kişi

Atasözleri

primatlar

• Akıllı olsa her sakallı kişi, sakallılara danışırlardı her işi
• Bin kişi değmez bir kişi, bir kişi değer bin kişi
• Bir kızı bin kişi ister bir kişi alır
• Düşüne düşüne görmeli işi, sonra pişman olmamalı kişi
• İki kişi başında fes yok derse başını yokla
• İki kişi dinden olursa bir kişi candan olur
• Kişi arkadaşından bellidir
• Kişi ne yaparsa kendine yapar
• Kişi refikinden azar
• Kişinin kendine ettiğini kimse edemez
• Kişiyi vezir eden de karısı, rezil eden de

Türetilmiş kavramlar

primatlar

• kişi adılı,
• kişi başına,
• kişi eki,
• kişi zamiri,
• kişice,
• kişici,
• kişicik,
• kişiler arası,
• kişili,
• kişioğlu,
• kişisiz,
• kişiye özel,
• kişiyken,
• kişiyle,
• kişiyse,
• kişizâde

Çeviriler

primatlar

• Afrikaanca: persoon (af)
• Almanca: Person (de) d
• Arapça: ْشَخْص‎ (ar) e (şaḫṣ)
• Aymaraca: jaqi (ay)
• Azerice: şəxs (az)
• Baskça: pertsona (eu)
• Bretonca: den (br)
• Çekçe: osoba (cs)
• Çince: 人 (zh)
• Danca: person (da)
• Endonezce: orang (id)
• Esperanto: persono (eo)
• Estonca: isik (et)
• Farsça: شخص‎ (fa)
• Felemenkçe: persoon (nl)
• Fince: henkilö (fi), persoona (fi), roolihenkilö (fi), puoliso (fi)
• Fransızca: personne (fr)
• Gagavuzca: kişi (gag)
• Galce: dyn (cy), person (cy)
• Galiçyaca: persoa (gl)
• Gucaratça: વ્યક્તિ (gu) (vyakti)
• Hintçe: व्यक्ति (hi) (vyakti)
• İngilizce: person (en), man (en),
• İspanyolca: persona (es), ser humano (es)
• İsveççe: person (sv)
• İtalyanca: persona (it) d
• Karaçay-Balkarca: kişi (krc)
• Kirundi dili: umuntu (rn)
• Korsikaca: persona (co), parsona (co)
• Kumukça: kişi (kum)
• Kürtçe: kes (ku)
• Latince: homo (la)
• Lehçe: osoba (pl)
• Letonca: persona (lv)
• Litvanca: asmuo (lt), persona (lt)
• Macarca: személy (hu)
• Malayca: orang (ms)
• Marathi dili: जन (mr) (jan)
• Norveççe: person (no) e
• Özbekçe: kishi (uz)
• Portekizce: pessoa (pt) d
• Rumence: persoană (ro)
• Rusça: мужчина (ru) (mujçina), муж (ru) (muj), человек (ru) (çelovek)
• Ruanda dili: umuntu (rw)
• Sanskritçe: व्यष्टिः (sa) (vyaṣṭiḥ)
• Sırp-Hırvatça:

  Kiril: човек (sh), лице (sh), личност (sh), особа (sh), појединац (sh)

  Latin: osoba (sh)

• Sicilyaca: cristiànu (scn), pirsòna (scn), signòri (scn), omu (scn), unu (scn)
• Slovakça: osoba (sk)
• Sunda dili: jalma (su)
• Svahili: mutu (sw)
• Türkçe:

  Osmanlı Türkçesi: كس‎ (ota)

• Türkmence: kişi (tk)
• Yunanca:

  Modern Yunanca: άτομο (el) (átomo)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kişi" maddesi

Azerice

Söyleniş

• Heceleme: ki‧şi

Ad

kişi

1. adam, erkek

   Atan yaşında kişiyəm, məni ələ salırsan? — Baban yaşında adamım, beni alaya mı alıyorsun?

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe kishi‎ (kishi).

Söyleniş

• Heceleme: ki‧şi

Ad

kişi

1. kişi

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Karaçay-Balkarca

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Karaçay-Balkarca alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Ad

1. kimse
2. kişi
3. (aile) evli erkek, koca
4. (primatlar) insan

Kumanca

Söyleniş

• Heceleme: ki‧şi

Ad

kişi

1. kişi
2. (primatlar) insan

Türkmence

Söyleniş

• Heceleme: ki‧şi

Ad

kişi

1. kişi

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.