ارمق

Osmanlı Türkçesi

Köken

ارم‎ + ق‎

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈeɾ.mec/

Eylem

ارمق (ermek)

1. ermek

Çekimleme

ارمق‎ (ermek) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	ارمق‎ ermek	ارمقلر‎ ermekler
belirtme	ارمغی‎ ermeği	ارمقلری‎ ermekleri
yönelme	ارمغه‎ ermeğe	ارمقلره‎ ermeklere
bulunma	ارمقده‎ ermekte	ارمقلرده‎ ermeklerde
ayrılma	ارمقدن‎ ermekten	ارمقلردن‎ ermeklerden
tamlayan	ارمغڭ‎ ermeğin	ارمقلرڭ‎ ermeklerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	ارمغم‎ ermeğim	ارمقلرم‎ ermeklerim
2. tekil (senin)	ارمغڭ‎ ermeğin	ارمقلرڭ‎ ermeklerin
3. tekil (onun)	ارمغی‎ ermeği	ارمقلری‎ ermekleri
1. çoğul (bizim)	ارمغمز‎ ermeğimiz	ارمقلرمز‎ ermeklerimiz
2. çoğul (sizin)	ارمغڭز‎ ermeğiniz	ارمقلرڭز‎ ermekleriniz
3. çoğul (onların)	ارمغی‎ ermeği ارمقلری‎ ermekleri

Zıt anlamlılar

• ارممق‎

Alt kavramlar

• كمال ارمق‎‎