توبة

Ayrıca bakınız: توبه, بوته, توبہ

Arapça

Köken

Aramice İslâm'dan evvel Aramice תְּתוּבְתָּא‎ sözcüğünden nakledildi ve Musevîlerce kullanılmaktaydı (ت و ب ت‎ (t-v-b-t)).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): tauba
  • (Kuveyt, İran Körfezi ağzı) IPA^(anahtar): /ˈto.bɐ/

Ad

تَوْبَة (tevbe) d

1. (din) tövbe

Çekimi

تَوْبَة (tevbe) ad çekimi

tekil	ـَة (-a)'da tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	تَوْبَة tevbe	التَّوْبَة‎ et-tevbe	تَوْبَة tevbe
yalın	تَوْبَةٌ tevbetün	التَّوْبَةُ‎ et-tevbetü	تَوْبَةُ tevbetü
belirtme	تَوْبَةً tevbeten	التَّوْبَةَ‎ et-tevbete	تَوْبَةَ tevbete
tamlayan	تَوْبَةٍ tevbetin	التَّوْبَةِ‎ et-tevbeti	تَوْبَةِ tevbeti

Türetilmiş kavramlar

• تَابَ‎ (tābe, “tövbe etmek”)
• تَوَّبَ‎ (tevvebe, “tövbe ettirmek”)
• اِسْتَتَابَ‎ (istetābe, “tövbe edeceğini ileri sürmek”)
• تَوَّاب‎ (tevvāb, “tövbekâr”)

Türevleri

• Farsça: توبه‎
  • Hintçe: तौबा (taubā)
  • Urdu: توبہ‎
• Hausaca: tuba
• Savahili: kitubio
• Yoruba dili: tuba