ذهب

Arapça

Köken 1

ذ ه ب‎ (ẕ-h-b) kökünden türemiştir.

Eylem

ذَهَبَ (ẕehebe) I, geniş zaman يَذْهَبُ‎‎ (yeẕhebü)

1. gitmek

Çekimleme

ذَهَبَ

çekimi (biçim-I sahih, mastarlar ذَهَب veya مَذْهَب)

mastarlar الْمَصَادِر						ذَهَب veya مَذْهَب‎ ẕeheb veya meẕheb
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						ذَاهِب‎ ẕāhib
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مَذْهُوب‎ meẕhūb
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	ذَهَبْتُ‎ ẕehebtü	ذَهَبْتَ‎ ẕehebte	ذَهَبَ ẕehebe		ذَهَبْتُمَا‎ ẕehebtümā	ذَهَبَا‎ ẕehebā		ذَهَبْنَا‎ ẕehebnā	ذَهَبْتُمْ‎ ẕehebtüm	ذَهَبُوا‎ ẕehebū
	dişil		ذَهَبْتِ‎ ẕehebti	ذَهَبَتْ‎ ẕehebet			ذَهَبَتَا‎ ẕehebetā			ذَهَبْتُنَّ‎ ẕehebtünne	ذَهَبْنَ‎ ẕehebne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أَذْهَبُ‎ ʾeẕhebü	تَذْهَبُ‎ teẕhebü	يَذْهَبُ‎ yeẕhebü		تَذْهَبَانِ‎ teẕhebāni	يَذْهَبَانِ‎ yeẕhebāni		نَذْهَبُ‎ neẕhebü	تَذْهَبُونَ‎ teẕhebūne	يَذْهَبُونَ‎ yeẕhebūne
	dişil		تَذْهَبِينَ‎ teẕhebīne	تَذْهَبُ‎ teẕhebü			تَذْهَبَانِ‎ teẕhebāni			تَذْهَبْنَ‎ teẕhebne	يَذْهَبْنَ‎ yeẕhebne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أَذْهَبَ‎ ʾeẕhebe	تَذْهَبَ‎ teẕhebe	يَذْهَبَ‎ yeẕhebe		تَذْهَبَا‎ teẕhebā	يَذْهَبَا‎ yeẕhebā		نَذْهَبَ‎ neẕhebe	تَذْهَبُوا‎ teẕhebū	يَذْهَبُوا‎ yeẕhebū
	dişil		تَذْهَبِي‎ teẕhebī	تَذْهَبَ‎ teẕhebe			تَذْهَبَا‎ teẕhebā			تَذْهَبْنَ‎ teẕhebne	يَذْهَبْنَ‎ yeẕhebne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أَذْهَبْ‎ ʾeẕheb	تَذْهَبْ‎ teẕheb	يَذْهَبْ‎ yeẕheb		تَذْهَبَا‎ teẕhebā	يَذْهَبَا‎ yeẕhebā		نَذْهَبْ‎ neẕheb	تَذْهَبُوا‎ teẕhebū	يَذْهَبُوا‎ yeẕhebū
	dişil		تَذْهَبِي‎ teẕhebī	تَذْهَبْ‎ teẕheb			تَذْهَبَا‎ teẕhebā			تَذْهَبْنَ‎ teẕhebne	يَذْهَبْنَ‎ yeẕhebne
emir الْأَمْر	eril		اِذْهَبْ‎ iẕheb			اِذْهَبَا‎ iẕhebā				اِذْهَبُوا‎ iẕhebū
	dişil		اِذْهَبِي‎ iẕhebī							اِذْهَبْنَ‎ iẕhebne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	ذُهِبْتُ‎ ẕühibtü	ذُهِبْتَ‎ ẕühibte	ذُهِبَ ẕühibe		ذُهِبْتُمَا‎ ẕühibtümā	ذُهِبَا‎ ẕühibā		ذُهِبْنَا‎ ẕühibnā	ذُهِبْتُمْ‎ ẕühibtüm	ذُهِبُوا‎ ẕühibū
	dişil		ذُهِبْتِ‎ ẕühibti	ذُهِبَتْ‎ ẕühibet			ذُهِبَتَا‎ ẕühibetā			ذُهِبْتُنَّ‎ ẕühibtünne	ذُهِبْنَ‎ ẕühibne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُذْهَبُ‎ ʾüẕhebü	تُذْهَبُ‎ tüẕhebü	يُذْهَبُ‎ yüẕhebü		تُذْهَبَانِ‎ tüẕhebāni	يُذْهَبَانِ‎ yüẕhebāni		نُذْهَبُ‎ nüẕhebü	تُذْهَبُونَ‎ tüẕhebūne	يُذْهَبُونَ‎ yüẕhebūne
	dişil		تُذْهَبِينَ‎ tüẕhebīne	تُذْهَبُ‎ tüẕhebü			تُذْهَبَانِ‎ tüẕhebāni			تُذْهَبْنَ‎ tüẕhebne	يُذْهَبْنَ‎ yüẕhebne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُذْهَبَ‎ ʾüẕhebe	تُذْهَبَ‎ tüẕhebe	يُذْهَبَ‎ yüẕhebe		تُذْهَبَا‎ tüẕhebā	يُذْهَبَا‎ yüẕhebā		نُذْهَبَ‎ nüẕhebe	تُذْهَبُوا‎ tüẕhebū	يُذْهَبُوا‎ yüẕhebū
	dişil		تُذْهَبِي‎ tüẕhebī	تُذْهَبَ‎ tüẕhebe			تُذْهَبَا‎ tüẕhebā			تُذْهَبْنَ‎ tüẕhebne	يُذْهَبْنَ‎ yüẕhebne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُذْهَبْ‎ ʾüẕheb	تُذْهَبْ‎ tüẕheb	يُذْهَبْ‎ yüẕheb		تُذْهَبَا‎ tüẕhebā	يُذْهَبَا‎ yüẕhebā		نُذْهَبْ‎ nüẕheb	تُذْهَبُوا‎ tüẕhebū	يُذْهَبُوا‎ yüẕhebū
	dişil		تُذْهَبِي‎ tüẕhebī	تُذْهَبْ‎ tüẕheb			تُذْهَبَا‎ tüẕhebā			تُذْهَبْنَ‎ tüẕhebne	يُذْهَبْنَ‎ yüẕhebne

Köken 2

Söyleniş

• IPA^(anahtar): ða.hab

• Ses

  (dosya)

Ad

ذَهَب (ẕeheb) e

1. (elementler, metaller, soy metaller) altın

Çekimleme

ذَهَب (ẕeheb) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	ذَهَب ẕeheb	الذَّهَب‎ eẕ-ẕeheb	ذَهَب ẕeheb
yalın	ذَهَبٌ ẕehebün	الذَّهَبُ‎ eẕ-ẕehebü	ذَهَبُ ẕehebü
belirtme	ذَهَبًا‎ ẕeheben	الذَّهَبَ‎ eẕ-ẕehebe	ذَهَبَ ẕehebe
tamlayan	ذَهَبٍ ẕehebin	الذَّهَبِ‎ eẕ-ẕehebi	ذَهَبِ ẕehebi

Eylem

ذَهَّبَ (ẕehhebe) II, geniş zaman يُذَهِّبُ‎‎ (yüẕehhibü)

1. yaldızlamak
2. altın suyuna batırmak

Çekimleme

ذَهَّبَ

çekimi (biçim-II sahih)

mastar الْمَصْدَر						تَذْهِيب‎ teẕhīb
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						مُذَهِّب‎ müẕehhib
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مُذَهَّب‎ müẕehheb
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	ذَهَّبْتُ‎ ẕehhebtü	ذَهَّبْتَ‎ ẕehhebte	ذَهَّبَ ẕehhebe		ذَهَّبْتُمَا‎ ẕehhebtümā	ذَهَّبَا‎ ẕehhebā		ذَهَّبْنَا‎ ẕehhebnā	ذَهَّبْتُمْ‎ ẕehhebtüm	ذَهَّبُوا‎ ẕehhebū
	dişil		ذَهَّبْتِ‎ ẕehhebti	ذَهَّبَتْ‎ ẕehhebet			ذَهَّبَتَا‎ ẕehhebetā			ذَهَّبْتُنَّ‎ ẕehhebtünne	ذَهَّبْنَ‎ ẕehhebne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُذَهِّبُ‎ ʾüẕehhibü	تُذَهِّبُ‎ tüẕehhibü	يُذَهِّبُ‎ yüẕehhibü		تُذَهِّبَانِ‎ tüẕehhibāni	يُذَهِّبَانِ‎ yüẕehhibāni		نُذَهِّبُ‎ nüẕehhibü	تُذَهِّبُونَ‎ tüẕehhibūne	يُذَهِّبُونَ‎ yüẕehhibūne
	dişil		تُذَهِّبِينَ‎ tüẕehhibīne	تُذَهِّبُ‎ tüẕehhibü			تُذَهِّبَانِ‎ tüẕehhibāni			تُذَهِّبْنَ‎ tüẕehhibne	يُذَهِّبْنَ‎ yüẕehhibne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُذَهِّبَ‎ ʾüẕehhibe	تُذَهِّبَ‎ tüẕehhibe	يُذَهِّبَ‎ yüẕehhibe		تُذَهِّبَا‎ tüẕehhibā	يُذَهِّبَا‎ yüẕehhibā		نُذَهِّبَ‎ nüẕehhibe	تُذَهِّبُوا‎ tüẕehhibū	يُذَهِّبُوا‎ yüẕehhibū
	dişil		تُذَهِّبِي‎ tüẕehhibī	تُذَهِّبَ‎ tüẕehhibe			تُذَهِّبَا‎ tüẕehhibā			تُذَهِّبْنَ‎ tüẕehhibne	يُذَهِّبْنَ‎ yüẕehhibne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُذَهِّبْ‎ ʾüẕehhib	تُذَهِّبْ‎ tüẕehhib	يُذَهِّبْ‎ yüẕehhib		تُذَهِّبَا‎ tüẕehhibā	يُذَهِّبَا‎ yüẕehhibā		نُذَهِّبْ‎ nüẕehhib	تُذَهِّبُوا‎ tüẕehhibū	يُذَهِّبُوا‎ yüẕehhibū
	dişil		تُذَهِّبِي‎ tüẕehhibī	تُذَهِّبْ‎ tüẕehhib			تُذَهِّبَا‎ tüẕehhibā			تُذَهِّبْنَ‎ tüẕehhibne	يُذَهِّبْنَ‎ yüẕehhibne
emir الْأَمْر	eril		ذَهِّبْ ẕehhib			ذَهِّبَا‎ ẕehhibā				ذَهِّبُوا‎ ẕehhibū
	dişil		ذَهِّبِي‎ ẕehhibī							ذَهِّبْنَ‎ ẕehhibne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	ذُهِّبْتُ‎ ẕühhibtü	ذُهِّبْتَ‎ ẕühhibte	ذُهِّبَ ẕühhibe		ذُهِّبْتُمَا‎ ẕühhibtümā	ذُهِّبَا‎ ẕühhibā		ذُهِّبْنَا‎ ẕühhibnā	ذُهِّبْتُمْ‎ ẕühhibtüm	ذُهِّبُوا‎ ẕühhibū
	dişil		ذُهِّبْتِ‎ ẕühhibti	ذُهِّبَتْ‎ ẕühhibet			ذُهِّبَتَا‎ ẕühhibetā			ذُهِّبْتُنَّ‎ ẕühhibtünne	ذُهِّبْنَ‎ ẕühhibne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُذَهَّبُ‎ ʾüẕehhebü	تُذَهَّبُ‎ tüẕehhebü	يُذَهَّبُ‎ yüẕehhebü		تُذَهَّبَانِ‎ tüẕehhebāni	يُذَهَّبَانِ‎ yüẕehhebāni		نُذَهَّبُ‎ nüẕehhebü	تُذَهَّبُونَ‎ tüẕehhebūne	يُذَهَّبُونَ‎ yüẕehhebūne
	dişil		تُذَهَّبِينَ‎ tüẕehhebīne	تُذَهَّبُ‎ tüẕehhebü			تُذَهَّبَانِ‎ tüẕehhebāni			تُذَهَّبْنَ‎ tüẕehhebne	يُذَهَّبْنَ‎ yüẕehhebne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُذَهَّبَ‎ ʾüẕehhebe	تُذَهَّبَ‎ tüẕehhebe	يُذَهَّبَ‎ yüẕehhebe		تُذَهَّبَا‎ tüẕehhebā	يُذَهَّبَا‎ yüẕehhebā		نُذَهَّبَ‎ nüẕehhebe	تُذَهَّبُوا‎ tüẕehhebū	يُذَهَّبُوا‎ yüẕehhebū
	dişil		تُذَهَّبِي‎ tüẕehhebī	تُذَهَّبَ‎ tüẕehhebe			تُذَهَّبَا‎ tüẕehhebā			تُذَهَّبْنَ‎ tüẕehhebne	يُذَهَّبْنَ‎ yüẕehhebne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُذَهَّبْ‎ ʾüẕehheb	تُذَهَّبْ‎ tüẕehheb	يُذَهَّبْ‎ yüẕehheb		تُذَهَّبَا‎ tüẕehhebā	يُذَهَّبَا‎ yüẕehhebā		نُذَهَّبْ‎ nüẕehheb	تُذَهَّبُوا‎ tüẕehhebū	يُذَهَّبُوا‎ yüẕehhebū
	dişil		تُذَهَّبِي‎ tüẕehhebī	تُذَهَّبْ‎ tüẕehheb			تُذَهَّبَا‎ tüẕehhebā			تُذَهَّبْنَ‎ tüẕehhebne	يُذَهَّبْنَ‎ yüẕehhebne

Türetilmiş kavramlar

• مُذَهَّب‎ (müẕehheb, “yaldızlı”)