شاهد

Osmanlı Türkçesi

Ad

شاهد (şâhid)

1. tanık, şahitlik yapan
2. bilen, tanıyan, gören
3. Senet yerine geçecek kadar uygun ve değerli olan
4. veled yatağı denilen ve çocuk ile birlikte çıkan deri (çoğulu şevâhid, şühud)
5. güzel, dilber
6. sevgili

Yazılışlar

شاهد‎

Köken

[1-4] Arapça

[5-6] Farsça