من

Arapça

Köken 1

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /men/

Adıl

مَنْ (men)

1. kim

   مَنْ هُوَ؟ — O [erkek] kim?

Türetilmiş kavramlar

• لِمَن‎ (limen) ،فَمَن‎ (femen)

Köken 2

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /min/

İlgeç

مِنْ (min)

1. Ayrılma edatı.

Kelime birliktelikleri

• مِنْ بَعْد‎ (min baʿd) ،مِنْ أَيْنَ‎ (min ʾeyne)

Türetilmiş kavramlar

• مِنْهَا‎ (minhā) ،مِنْهُمْ‎ (minhüm) ،مِنْهُ‎ (minhü) ،مِنْكُمْ‎ (minküm) ،مِنْكِ‎ (minki) ،مِنْكَ‎ (minke) ،مِمَّن‎ (mimmen) ،مِمَّا‎ (mimmā)

Azerice

Diğer yazılışlar
Arap	من
Kiril	мән
Latin	mən

Köken

Eski Türkçe 𐰢𐰤‎ (men)

Adıl

من

1. ben

Farsça

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /man/

Adıl

من (man)

1. (kişi adılı): (Dari ağzı) ben