-kâr

Ayrıca bakınız: Kar, Kár, Kär, kar, kar., kár, kâr, kär, kår, kār-

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi کار‎ (-kâr), o da کار‎ (-kâr).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈkʲɑɾ/
• Heceleme: -kâr

Bağlaç

-kâr

1. yapan, eden mânâsında bir son ek

Türetilmiş kavramlar

• davetkâr, itaatkâr, zanaatkâr