Infinitiv
|
Ayrıca bakınız: infinitiv |
Almanca değiştir
Köken değiştir
- Latince 18. asırda aynı mânâlı Latince infinitivus (“fiil şekli”)[1][2]
Söyleniş değiştir
Ad değiştir
Infinitiv n (tamlayan hâli Infinitive, çoğulu Infinitiven)
- (dil bilimi) mastar
- Deutsche Verben werden in Wörterbüchern in der Infinitiv-Form angeführt.
- „Spielen“ ist ein Infinitiv.
- „Spielen“ bir mastardır.
- „Wenn man den Infinitiv benutzt, fällt einem nichts auf, weder an der Form noch am Inhalt.“[3]
- „Mastarı kullanırsanız, formda veya içerikte hiçbir şey fark etmezsiniz.“
- „Der Infinitiv bildet, gegebenenfalls zusammen mit weiteren Wörtern oder Satzteilen, eine Wortgruppe, die einem Nebensatz nahekommt.“[4]
- „Mastar, muhtemelen diğer kelimeler veya cümle parçalarıyla birlikte, bir alt cümleye benzeyen bir grup kelime meydana getirir.“
Kısaltmalar değiştir
Eş anlamlılar değiştir
- Grundform Nennform
- (dilek kipi): Infinitivus; (fiil): Infinitivum, Infinitiv (n.)
Zıt anlamlılar değiştir
Üst kavramlar değiştir
Alt kavramlar değiştir
Kelime birliktelikleri değiştir
- ein Wort steht im Infinitiv, diese Infinitive enden auf -en; Akkusativ mit Infinitiv; erweiterter Infinitiv satzwertiger Infinitiv
Türetilmiş kavramlar değiştir
- Infinitivgruppe infinitivisch Infinitivkonjunktion Infinitivkonstruktion Infinitivphrase Infinitivsatz Objektsinfinitiv Subjektsinfinitiv
Kaynakça değiştir
- ↑ Friedrich Kluge, Elmar Seebold tarafından hazırlanmış „Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache“ (Almancanın etimolojik sözlüğü). 24. gözden geçirilmiş ve genişletilmiş baskısı. Walter de Gruyter, Berlin/New York 2001, ISBN 978-3-11-017473-1, DNB 965096742, kelime: „Infinitiv“, sayfa 439.,
- ↑ Duden: Infinitiv
- ↑ Karl-Dieter Bünting, Dorothea Ader (1994). Grammatik auf einen Blick — Die deutsche Sprache und ihre Grammatik mit einem Grammatiklexikon.
- ↑ Duden: Infinitiv
Ek okumalar değiştir
- Almanca Vikipedi'de Infinitiv