Kâinat

Ayrıca bakınız: kainat, kâinat

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi كائنات‎, Arapça كَائِنَات‎ (kāʾināt).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /caːiˈnat/
• Heceleme: Kâ‧i‧nat

Özel ad

Kâinat (belirtme hâli Kâinat'ı)

1. (astronomi, kozmoloji) Evren

Çekimleme

Kâinat adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		Kâinat	—
belirtme		Kâinat'ı	—
yönelme		Kâinat'a	—
bulunma		Kâinat'ta	—
ayrılma		Kâinat'tan	—
tamlayan		Kâinat'ın	—
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	Kâinat'ım	—
	belirtme	Kâinat'ımı	—
	yönelme	Kâinat'ıma	—
	bulunma	Kâinat'ımda	—
	ayrılma	Kâinat'ımdan	—
	tamlayan	Kâinat'ımın	—
2. tekil	yalın	Kâinat'ın	—
	belirtme	Kâinat'ını	—
	yönelme	Kâinat'ına	—
	bulunma	Kâinat'ında	—
	ayrılma	Kâinat'ından	—
	tamlayan	Kâinat'ının	—
3. tekil	yalın	Kâinat'ı	—
	belirtme	Kâinat'ıyı	—
	yönelme	Kâinat'ıya	—
	bulunma	Kâinat'ıda	—
	ayrılma	Kâinat'ıdan	—
	tamlayan	Kâinat'ının	—
1. çoğul	yalın	Kâinat'ımız	—
	belirtme	Kâinat'ımızı	—
	yönelme	Kâinat'ımıza	—
	bulunma	Kâinat'ımızda	—
	ayrılma	Kâinat'ımızdan	—
	tamlayan	Kâinat'ımızın	—
2. çoğul	yalın	Kâinat'ınız	—
	belirtme	Kâinat'ınızı	—
	yönelme	Kâinat'ınıza	—
	bulunma	Kâinat'ınızda	—
	ayrılma	Kâinat'ınızdan	—
	tamlayan	Kâinat'ınızın	—
3. çoğul	yalın	Kâinat'ı —
	belirtme	Kâinat'ıyı —
	yönelme	Kâinat'ıya —
	bulunma	Kâinat'ıda —
	ayrılma	Kâinat'ıdan —
	tamlayan	Kâinat'ının —

Çeviriler

Kâinat — bakınız Evren

Ek okumalar

• Vikipedi'de Kâinat