alemin

Ayrıca bakınız: âlemin

Türkçe

Köken

alem + -in

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /a.ɫɛ.ˈmin/
• Heceleme: a‧le‧min

Ad

alemin

1. alem (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. tamlayan tekil
   2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil