alengirsiz

Türkçe

Köken

alengir + -siz

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /a.ɫen.ɡiɾ.ˈsiz/
• Heceleme: a‧len‧gir‧siz

Ön ad

alengirsiz (karşılaştırma daha alengirsiz, üstünlük en alengirsiz)

1. (halk ağzı) Açıklanması ya da çözülmesi kolay.
2. (argo) gösterişsiz, nahoş.

Eş anlamlılar

• (Açıklanması ya da çözülmesi güç): anlaşılır, çetrefilsiz, sade

Zıt anlamlılar

• alengirli

Kaynakça

• Aktunç, Hulki (2001). Büyük Argo Sözlüğü, YKY, İstanbul. ISBN 975-363-864-7