anının

Türkçe

Köken

an + -ının

anı + -nın

Söyleniş

• (an): IPA^(anahtar): /aː.nɯˈnɯn/
• (anı): IPA^(anahtar): /a.nɯ.ˈnɯn/
• Heceleme: a‧nı‧nın

Ad

anının

1. an (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. ikinci tekil şahıs tamlayan tekil
   2. üçüncü tekil şahıs tamlayan tekil
   3. üçüncü çoğul şahıs tamlayan tekil