ayrıcalıksız

Türkçe

Köken

ayrıcalık + -sız

Söyleniş

• Heceleme: ay‧rı‧ca‧lık‧sız

Ön ad

       ayrıcalıksız (karşılaştırma daha ayrıcalıksız, üstünlük en ayrıcalıksız)

Yalın	Karşılaştırma	Üstünlük
ayrıcalıksız	daha ayrıcalıksız	en ayrıcalıksız

1. ayrıcalığı olmayan, ayrıcalık tanınmayan

Eş anlamlılar

• imtiyazsız

Karşıt anlamlılar

• ayrıcalıklı

Çeviriler

çeviriler

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ayrıcalıksız" maddesi