bağlaşık

Türkçe

Ön ad

bağlaşık (karşılaştırma daha bağlaşık, üstünlük en bağlaşık) bağlaşık

1. aralarında anlaşma veya sözleşme sağlanmış olan (kimse veya topluluk), müttefik
2. sonuç, sebep gibi birbiriyle sıkı sıkıya bağlı ve karşılıklı bağımlı olan

Çeviriler

çeviriler

• Fince: yhteen kuuluva (fi), yhdistynyt (fi)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "bağlaşık" maddesi