betimleyici

Türkçe

Köken

betimle + -yici

Söyleniş

• Heceleme: be‧tim‧le‧yi‧ci

Ön ad

       betimleyici (karşılaştırma daha betimleyici, üstünlük en betimleyici)

Yalın	Karşılaştırma	Üstünlük
betimleyici	daha betimleyici	en betimleyici

1. betimleme yanlısı

Eş anlamlılar

• tasvir edici

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "betimleyici" maddesi