Türkçe değiştir

Köken değiştir

Osmanlı Türkçesi بكلك‎, o da Eski Türkçe beglig(beglig) kelimesinden gelmektedir (bey + -lik).

Söyleniş değiştir

değiştir

beylik (belirtme hâli beyliği, çoğulu beylikler)

  1. Bir tür küçük ve ince asker battaniyesi.
  2. (politika) hükûmet
    Beylikten alacaklı olmak.
  3. (mecaz) Rahat yaşama.
  4. (politika, tarih) Bey olma durumu
  5. (politika, tarih) Merkeze tam bağlı olmayarak bir beyin yönetimi altındaki ülke
    Sonunda bütün bu beylikler Osmanlı İmparatorluğu'nun bayrağı altında toplandı. - Cahit Uçuk

Eş anlamlılar değiştir

Alt kavramlar değiştir

Atasözleri değiştir

Bey oğlu kulluk, kul oğlu beylik
Bir günlük beylik, beyliktir
Çingeneye beylik vermişler, önce babasını asmış

Deyimler değiştir

beylik çeşmesinden su içme
beylik fırın has çıkarır

Kelime birliktelikleri değiştir

Türetilmiş kavramlar değiştir

Çeviriler değiştir

Ön ad değiştir

beylik (karşılaştırma daha beylik, üstünlük en beylik)

  1. Herkesin kullandığı, herkesin bildiği
    Çaresiz yine güneyde beylik bir tatil köyüne gideceğiz. - Haldun Taner
  2. Basmakalıp
    Aramızdaki konuşmalar, beylik konuşmalar sınırını aşmamıştı. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu
  3. (politika, tarih) Devletle ilgili, devlete özgü olan, devlet malı olan, mirî.

Atasözleri değiştir

Beylik çeşmeden su içme

Kaynakça değiştir

Ek okumalar değiştir