bilenme

Türkçe

Ad

bilenme (belirtme hâli bilenmeyi, çoğulu bilenmeler)

1. Bilenmek işi

Söyleniş

IPA^(anahtar): /bilenˈme/, çoğulu IPA^(anahtar): /bilenmeˈleɾ/

Heceleme

Heceleme: bi‧len‧me

Karşıt anlamlılar

1. bilenmeme

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "bilenme" maddesi

Eylem

bilenme

1. bilenmek (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumsuz çekimi

Söyleniş

IPA^(anahtar): /biˈlenme/

Heceleme

Heceleme: bi‧len‧me

Karşıt anlamlılar

1. bilen