Türkçe değiştir

Köken değiştir

bil + -ik

değiştir

bilik (belirtme hâli biliği, çoğulu bilikler)

  1. us, anlayış, bilgi
  2. piliç
  3. (Adana) anaç tavuk
  4. (Adana) tanık
  5. (Ankara) silah
  6. (Antalya) bülük
  7. (Antep, Isparta) vesika, vekâletname, senet, kart, kimlik cüzdanı, tezkere
  8. (Balıkesir, Edirne, İzmir, Trabzon) bilim
  9. (Çorum) kırık leblebi
  10. (Erzurum, Kars) kaz ve ördek yavrusu
  11. (Gümüşhane) am
  12. (İçel) bilen, tanıyan
  13. (Kocaeli) tavşan
  14. (Malatya, Maraş, Sivas) tandırda, simit biçiminde yapılmış ekmek
  15. (Nevşehir) civciv
  16. (Niğde) bilirkişi
  17. (Niğde) bölüm, parça
  18. (Samsun) palamut

Çekimleme değiştir

Türk dilleri değiştir

Kaynakça değiştir

Çağatayca değiştir

değiştir

[1] Ilm, daniş, fehm, meharet, dirayet, mâlumat
[2] nişan, damga.

Endonezce değiştir

değiştir

bilik

[1] oda

Malayca değiştir

değiştir

bilik

[1] oda

Kaynakça değiştir

  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.