Türkçe

değiştir

bil + -ik

bilik (belirtme hâli biliği, çoğulu bilikler)

  1. us, anlayış, bilgi
  2. piliç
  3. (Adana) anaç tavuk
  4. (Adana) tanık
  5. (Ankara) silah
  6. (Antalya) bülük
  7. (Antep, Isparta) vesika, vekâletname, senet, kart, kimlik cüzdanı, tezkere
  8. (Balıkesir, Edirne, İzmir, Trabzon) bilim
  9. (Çorum) kırık leblebi
  10. (Erzurum, Kars) kaz ve ördek yavrusu
  11. (Gümüşhane) am
  12. (İçel) bilen, tanıyan
  13. (Kocaeli) tavşan
  14. (Malatya, Maraş, Sivas) tandırda, simit biçiminde yapılmış ekmek
  15. (Nevşehir) civciv
  16. (Niğde) bilirkişi
  17. (Niğde) bölüm, parça
  18. (Samsun) palamut

Çekimleme

değiştir

Türk dilleri

değiştir

Kaynakça

değiştir

Çağatayca

değiştir
[1] Ilm, daniş, fehm, meharet, dirayet, mâlumat
[2] nişan, damga.

Endonezce

değiştir

bilik

[1] oda

bilik

[1] oda

Kaynakça

değiştir
  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.