Türkçe

düzenle

Söyleniş

düzenle

ekmek (belirtme hâli ekmeği, çoğulu ekmekler)

Vikipedi
Vikipedi
ekmek hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
  1. (hamur işleri, yiyecekler) tahıl unundan yapılmış hamurun fırında, saçda veya tandırda pişirilmesiyle yapılan yiyecek
    Odayı, tatlı, sıcak bir kızarmış ekmek kokusu bürümüş. Y. Z. Ortaç
  2. (mecaz) (yalnızca tekil) insanın geçimini temin eden
    Biz iyi kötü tiyatroya bağlamışız ekmeğimizi. N. Cumalı
  3. (halk ağzı, yiyecekler) (yalnızca tekil) , yemek
    Ekmeği bizde yiyelim mi? Allah ne verdiyse. T. Buğra

Çekimleme

düzenle

Eş anlamlılar

düzenle

Üst kavramlar

düzenle

Yan kavramlar

düzenle

Deyimler

düzenle

Çeviriler

düzenle

ekmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi eker)

  1. -a/-e serpmek
    • Ayfer Tunç, 2014 Dünya Ağrısı, sayfa 206 , Can Yayınları
      "Kırmızıbiber ekeyim mi? İkisi aynı anda ek,dediler."
  2. /-i toprağı ekip biçmek için kullanmak
    Ancak senede otuz dönüm ekebiliyor. M. Ş. Esendal
  3. bir bitkiyi üretmek için toprağa tohum atmak veya gömmek
  4. (argo) birini uydurma bir sebeple bırakıp gitmek, savuşmak
    Lâle ile Günnur, kendilerini ektiğim için müthiş içerlemişler. H. Taner
  5. (argo) parayı boşuna harcamak
  6. (argo) yarışta geçmek
  7. (mecaz) bir şeyin başlamasına yol açacak sebepleri hazırlamak
    Fesat tohumları ekenler kötü insanlardır.

Eş anlamlılar

düzenle

Zıt anlamlılar

düzenle

Atasözleri

düzenle

Deyimler

düzenle

Çeviriler

düzenle

Çeviriler

düzenle

Kaynakça

düzenle

Atasözleri

düzenle

Gagavuzca

düzenle
Eski Türkçe ötmäk (ötmäk)

Söyleniş

düzenle
  • Heceleme: ek‧mek

ekmek

  1. (hamur işiler, yiyecekler) ekmek

Kaynakça

düzenle
  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Türkmence

düzenle

Söyleniş

düzenle
  • Heceleme: ek‧mek

ekmek

  1. dağıtmak, işe yaramaz hâle getirmek, kırmak
  2. dikmek, ekmek

Kaynakça

düzenle
  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.