bilinmek

TürkçeDeğiştir

EylemDeğiştir

bilinmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi bilinir) -ir

  1. bilme işine konu olmak, anlaşılmak, öğrenilmek
    Bir haftadır civarda dolaştığı biliniyor, yakalanamıyordu. - S. F. Abasıyanık

ÇevirilerDeğiştir

KaynakçaDeğiştir

Eski TürkçeDeğiştir

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

EylemDeğiştir

  1. kendi işini bilmek
  2. itiraf etmek
  3. bilinmek
  4. anlaşılmak

TürkmenceDeğiştir

EylemDeğiştir

bilinmek

  1. bilinmek
  2. anlaşılmak