birliği

Türkçe

Köken

birlik + -ği

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /biɾ.ɫi.ˈ‿i/
• Heceleme: bir‧li‧ği

Ad

birliği

1. birlik (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. belirtme tekil
   2. üçüncü tekil şahıs iyelik tekil
   3. üçüncü çoğul şahıs iyelik tekil