dönemi

Türkçe

Köken

dönem + -i

Söyleniş

• IPA^(anahtar): dœnemi
• Heceleme: dö‧nem

Ad

dönemi (belirtme hâli dönemiyi, çoğulu dönemiler)

1. dönem adının 3. tekil şahıs aitlik hali.
2. dönem adının belirtme hali