defiant

Ayrıca bakınız: défiant

İngilizce

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /dɪˈfaɪ(j)ənt/
• IPA^(anahtar): /dɪˈfaɪənt/

• ses (ABD)

  (dosya)

• Kafiyeler: -aɪənt

Köken

Fransızca défiant sözcüğünden, o da défier fiilinden türemiştir.

Ön ad

defiant (karşılaştırma more defiant, üstünlük most defiant)

1. cüretkâr, küstah, serkeş

   She took a defiant breath and said that she can't help him, and that she is not a liar.

   Küstah bir nefes verip ona yardım edemeyeceğini ve yalancı olmadığını söyledi.

2. itiraz eden, karşı koyan, meydan okuyan

   The demonstrators against President Trump remained defiant, as it was an not allowed demonstration.

   Başkan Trump aleyhine yapılan gösteri karşı koyan [havasını] muhafaza etti, çünkü izinsiz bir gösteriydi.

Eş anlamlılar

• (cüretkâr): dareful, rebellious

Karşıt anlamlılar

• (cüretkâr): docile, obedient, submissive
• (itiraz eden): dominant

Türetilmiş kavramlar

• defiantly

Anagramlar

• fainted