dinç

Ayrıca bakınız: Dinç

Türkçe

Köken

Eski Türkçe tin

Belirteç

dinç

1. canlı, zinde bir biçimde

   Sabah olunca, bütün gece uyumamasına karşın kendini dinç hissediyordu. - İ. O. Anar

Çeviriler

çeviriler

• Fince: elinvoimaisesti (fi)

Ön ad

dinç (karşılaştırma daha dinç, üstünlük en dinç)

1. gücü ve sağlık durumu yerinde, canlı, zinde, tendürüst, tüvana

   Kısa kesilmiş çember sakallı, iri ağızlı, yetmişlik, dinç bir ihtiyar. - Memduh Şevket Esendal

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: möhkəm (az)
• Fince: elinvoimainen (fi)
• İngilizce: calm (en), vigorous (en), robust (en)

• Türk Dil Kurumuna göre "dinç" maddesi

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe tin

Ön ad

dinç

1. dinç

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki