dinli

Türkçe

Köken

din + -li

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /din.ˈɫi/
• Heceleme: din‧li

Ön ad

dinli (karşılaştırma daha dinli, üstünlük en dinli)

1. (din) dinî inancı olan

Zıt anlamlılar

• dinsiz

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü
• Cengiz Özakıncı tarafından bir TV izlencesinde kullanılmıştır.