ebene

Ayrıca bakınız: Ebene, ébène

Türkçe

Köken

ebe + -ne

Söyleniş

• IPA^(anahtar): ebeˈne
• Heceleme: e‧be‧ne

Ad

ebene

1. ebe (ad) sözcüğünün ikinci tekil şahıs yönelme tekil çekimi