emirliğin

Türkçe

Köken

emirlik + -ğin

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /e.miɾ.ɫi.ˈ‿in/
• Heceleme: e‧mir‧li‧ğin

Ad

emirliğin

1. emirlik (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. tamlayan tekil
   2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil